DEN BOSCH - Het gerechtshof ’s-Hertogenbosch heeft een 37-jarige vrouw veroordeeld tot een gevangenisstraf van 15 jaar voor de moord op haar 11-jarige zoontje in februari 2020. Volgens het hof heeft zij haar zoontje bewust medicatie toegediend die niet voor hem bedoeld was, waardoor hij is overleden. Ook heeft zij niet op tijd medische hulp voor hem gezocht toen dat nodig was. Naast de gevangenisstraf krijgt de vrouw een gedragsbeïnvloedende en vrijheidsbeperkende maatregel opgelegd.


Medicatie blijven toedienen

Op de slaapkamer van de jongen hing een camera. Op de beelden is te zien dat hij normaal functioneerde toen hij op 12 februari 2020 ’s middags naar bed ging en geen pijn of ongemak had. Uit de beelden blijkt dat de vrouw hem die dag op verschillende momenten medicatie toediende, waaronder een slaapmiddel, zware pijnstillers en antidepressiva. Dit waren haar eigen medicijnen en niet die van de jongen. Toen hij zich hierdoor niet goed voelde, gilde, slap en suf werd en meerdere keren wegviel, schakelde de moeder geen medische hulp in, maar bleef zij doorgaan met het toedienen van medicatie en liet hem daarna aan zijn lot over. Zijn stiefvader trof de jongen in de vroege ochtend van 13 februari 2020 levenloos aan in bed.


Met voorbedachten rade

De rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelde dat sprake was van doodslag, maar het hof acht moord bewezen. Volgens het hof heeft de vrouw met voorbedachten rade gehandeld. Het toedienen van de medicatie vond plaats op verschillende momenten, in een tijdsbestek van een aantal uren. Sommige medicijnen moest zij eerst vermalen, voordat zij ze via de sonde bij hem kon inbrengen. Al die tijd heeft de vrouw na kunnen denken over haar daad en de gevolgen daarvan. Zij is echter welbewust door blijven gaan met het toedienen van medicijnen, ook toen ze zag en hoorde dat zijn gezondheidstoestand verslechterde.

De rechtbank veroordeelde de vrouw eerder tot 10 jaar cel. Op moord staat echter een zwaardere straf. Bovendien zijn de feiten en de omstandigheden zo ernstig, dat het hof ook om die reden een hogere straf nodig vindt.


Geen tbs, wel gedragsbeïnvloedende en vrijheidsberovende maatregel

Een kind zou zich juist bij zijn ouder veilig moeten voelen. Het hof rekent het de vrouw dan ook zwaar aan wat ze haar zoontje heeft aangedaan. Volgens deskundigen was zij verminderd toerekeningsvatbaar omdat ze lijdt aan meerdere stoornissen, waaronder waarschijnlijk Münchhausen by proxy. Iemand die aan dit syndroom lijdt probeert aandacht voor zichzelf te krijgen, door in dit geval het eigen kind ziek te maken. Het OM had daarom gevraagd om ook tbs met dwangverpleging op te leggen. Door de deskundigen wordt het gevaar op herhaling echter laag ingeschat. Het hof legt om die reden, net als de rechtbank, geen tbs op, maar wel een gedragsbeïnvloedende en vrijheidsberovende maatregel.